اشاره
علومانسانی یک واژه عام و انتزاعی است؛ که مجموعهای از علوم جامعهشناسی، روانشناسی، اقتصاد، فسلفه، علوم سیاسی، زیستشناسی، انسانشناسی، زبانشناسی، ادبیات و تاریخ ادیان را شامل میشود. هریک از شاخههای دربرگیرندهی علومانسانی و انسانشناسی برای دستیابی به هدفهای خود به تدوین و تنظیم روش خاص خویش بهعنوان یک علم تخصصی اقدام کردهاند.
متخصصین ادبیات و زبانشناسی ضمن اینکه در موضوع قواعد زبان و سخن قدم گذاشتهاند. برای بیان چگونگی روابط بین افراد جامعه به نگارش قصهها اشعار و داشتانهای کوتاه و بلند متعددی اقدام کردهاند که خود نیز بهنوعی با قلمروی سایر علومانسانی مرتبط است. ساختار یک رمان، شعر، قصه، اسطوره و... برگرفته از ساختار زندگی اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، روانشناسی و... جامعه است.
حتی نویسندگانی که در فضای سیاسی نامناسبی حضور داشتهاند ساختار جامعه و چگونگی زندگی مردم را بهصورت قصه، افسانه و اسطوره نگاشتهاند. بهسخن دیگر در حوزه علومانسانی و انسانشناسی نمیتوان کتاب و متن خاص و مشخصی را بهجز در موارد تخصصی و علومپایه معرفی کرد؛ زیرا همه آنچه که بهنحوی بهچگونگی زیست فردی و اجتماعی انسان مربوط میشود در حوزه علومانسانی است. با این تفاوت هر شاخه برای تحقق هدفهای خویش به تدوین اصول و روشهای خاص و مرتبط اقدام کردهاند.
مهمترین قلمرو گسترده زندگی انسان که از کلیت برجستهای برخوردار است، فرهنگ است که در حوزه تخصصی انسانشناسی فرهنگی است. فرهنگ یک کلیت است که همه آنچه که را به زندگی دیروز و امروز انسان مربوط میشود را شامل میشود.
بهدلیل گسترش پیدایی و توسعه نوآوریهای فنی و تکنیکی در همه زمینههای مرتبط با زندگی انسان، مهمترین دغدغه جهان امروز تأثیرگذاری فرهنگهای ملل مختلف بر یکدیگر است. صاحبنظران و متخصصین این امر هریک بهزعم خود به نگارش و خلق آثار گوناگون پرداختهاند. جامعهشناسان، انسانشناسان، متخصصین امور ارتباطات، اقتصاددانان، روانشناسان، متخصصین علوم سیاسی، ادبیان و... هریک در آثار خود بهبررسی آثار و نتایج حاصل از نوآوریهای فنی و تکنیکی در سبک زندگی و چگونگی شکلگیری نگرش و ساختار فرهنگی امروز پرداختهاند.بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |