یکی از عرصه‌های مطالعات سیاسی، اندیشه­شناسی سیاسی است. لوی اشتراوس اندیشۀ سیاسی را تأمل دربارۀ آرای سیاسی یا ارائۀ تفسیری از آن‫ها می­داند و رأی سیاسی را خیال، مفهوم یا هر امر دیگری می­داند که برای تفکر دربارۀ آن، ذهن به خدمت گرفته می­شود. به باور بشیریه نیز «اندیشه­های سیاسی در حول علائق عمدۀ اجتماعی شکل می­گیرند و خود بر آن‫ها تأثیر می­گذارند؛ و برای دریافت درست آن‫ها باید دیالکتیک اندیشه و واقعیت را بررسی کرد. کشمکش­ها، علائق و صف­بندی­های نیروهای اجتماعی و سیاسی در هر عصری نیز در شکل‫گیری و تکوین اندیشه­های سیاسی آن عصر، نقش انکارناپذیری دارد». کتاب معروف و درخشان اسکینر با نام بنیادهای اندیشۀ سیاسی مدرن، بر همین مبنا، به پیدایش مفهوم دولت در اندیشۀ سیاسی مدرن می‌پردازد. رهیافت اسکینر در این کتاب، ارائه­ی گزارش تاریخی اصیلی از اندیشه و عمل سیاسی است. مهم‌ترین خصیصۀ کار اسکینر در این کتاب، توجه به زمینه و بستر تاریخی‌ای است که اندیشه‌های سیاسی در آن شکل گرفته‌اند. او بدین منظور تنها به بررسی آرای متفکران و اندیشمندان برجسته بسنده نمی­کند، بلکه از نزاع‌های حقوقی که شهروندان دولت‌شهرهای شمال ایتالیا با دستگاه پاپ و امپراتور داشته‌اند، آغاز کرده و نشان می‌دهد چگونه نطفه‌های اندیشۀ سیاسی مدرن دربارۀ ایدۀ دولت و حاکمیت بسته شده است.